W przedszkolach i szkołach oraz w placówkach i w ośrodkach organizuje się kształcenie specjalne dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością, zagrożonych niedostosowaniem społecznym i niedostosowanych społecznie.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w specjalnych przedszkolach, szkołach i oddziałach oraz w ośrodkach (Dz. U. Nr 228, poz. 1489)

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz. U. Nr 228, poz. 1490)

Na podstawie art. 71 b ustawy o systemie oświaty kształcenie specjalne, wychowanie i opiekę zapewnia się dzieciom i młodzieży:

• niesłyszącym,
• słabosłyszącym,
• niewidomym,
• słabowidzącym,
• z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją,
• z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim,
• z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym,
• z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera,
• z niepełnosprawnościami sprzężonymi,
• niedostosowanym społecznie,
• zagrożonym niedostosowaniem społecznym.

Kształcenie specjalne może być zorganizowane w szkołach ogólnodostępnych lub integracyjnych oraz w szkołach specjalnych i w ośrodkach, na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydanego przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną.

Edukacja dzieci posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego polega w szczególności na:

• celowym i zaplanowanym procesie edukacyjnym,
• wykorzystywaniu w procesie edukacyjnym potencjału dziecka,
• indywidualizacji pracy z uczniem w ramach realizacji programów przyjętych dla danej klasy  dostosowanych do możliwości psychofizycznych dziecka z niepełnosprawnością na podstawie indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego dla dziecka (IPET),
• uczestniczeniu przez ucznia w tych samych zajęciach, w których uczestniczy klasa,
• dostosowaniu warunków pracy z dzieckiem oraz odpowiednim doborze środków, metod i form pracy z dzieckiem,
• możliwości dostosowania form sprawdzianów i egzaminów zewnętrznych do możliwości dziecka.

Orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydają zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno – pedagogicznych. Zespół Orzekający.